ώστε να περάσουν καλώδια φωτισμού στις οροφές των σπιτιών ή άλλων χώρων.
Θα παρατηρήσετε πολλοί, σε παλιές κατοικίες συνήθως, κατασκευής πριν το 1980, ότι από το ταβάνι, στο σημείο του φωτιστικού, βγαίνει κάποιο σωληνάκι (τύπου Bergman σε ακόμη παλαιότερες εγκαταστάσεις – πριν το 1970) ή κάποιο σωληνάκι πλαστικό διαμέτρου 13,5mm2 ή και 11mm2 και από το σωληνάκι αυτό βγαίνουν ή 2 ή 3 καλώδια. 2 χωρίς γείωση (μαύρο – γκρί, παλιές χρωματολογίες) και σε νεότερες εγκαταστάσεις στο πλαστικό σωληνάκι 3 καλώδια (μαύρο – γκρί ή μπλέ – κίτρινο)….
Αυτά τα σωληνάκια σημαίνουν σκάψιμο στο μπετό της οροφής με το σφυρί και το βελόνι! Πριν ανακαλυφθούν τα κομπρεσεράκια τα σκαπτικά. Αφού έσκαβε ο βοηθός, τοποθετούσε μετά τη σωλήνα ώστε να περάσει τα καλώδια του φωτιστικού.
Αργότερα, συνεχίστηκε αυτό με τα κομπρεσεράκια!! Επιτέλους, το πράμα γίνεται πιο εύκολο. Εποχή περίπου 1980 και μετά.
Ξάφνου, λίγα χρόνια μετά και βάση των αναγκών του ηλεκτρολόγου, αλλά και της ΜΗ καταπόνησης της πλάκας από τα χτυπήματα, ανακαλύφθηκε το πλακέ καλώδιο!!!
Περιγραφή του καλωδίου
Είναι τρία καλώδια μαζί ή τέσσερα, ενωμένα μεταξύ τους με άσπρο κοινό περίβλημα και χαρακιές ανάμεσα από κάθε αγωγό, ώστε να χωρίζουν εύκολα για ένωση ή για τοποθέτηση στην οροφή!
Το καλώδιο αυτό φαίνεται άσπρο. Όμως, αν κοιτάξετε μέσα από το άσπρο, κάθε κλώνος έχει το χρώμα του!! Ναι, έχει το χρώμα του και το τονίζω γιατί με ρωτάνε αρκετοί και όταν τους το λέω τους φαίνεται παράξενο. Όταν το διαπιστώνουν, είναι σαν να ανακάλυψαν πλανήτη ανάμεσα από τη Γη και το Φεγγάρι!! Κάθε κλώνος λοιπόν έχει την χρωματιστή του μόνωση (οπότε θα ξεχωρίζουμε ποιο είναι η φάση, ο ουδέτερος και η γείωση).
Επίσης, στην αγορά κακώς μεν, αλλά κυκλοφορεί και πλακέ καλώδιο με δύο κλώνους. Με χρώμα καφέ και μπλέ. Αλλά δεν το τοποθετούμε ποτέ σε γραμμές ισχύος πλέον, αφού δεν περιέχει γείωση. Όλες οι αναμονές μας πρέπει να περιλαμβάνουν και γείωση, άσχετα αν κάπου δεν χρησιμοποιείται.
Οι διατομές που θα βρούμε το πλακέ καλώδιο είναι 1,5mm2 και 2,5mm2
Πως τοποθετείται ένα πλακέ καλώδιο στην οροφή; Παλαιότερα πάλι, μόλις είχε πρωτοβγεί στην αγορά, καρφώνονταν με τον ίδιο τρόπο που καρφώνεται και σήμερα. Υπήρχε όμως ένα κακό ελάττωμα στην τεχνική. Εκεί που τελείωνε το καλώδιο στην πλευρά του φωτιστικού, θα παρατηρήσουμε ότι πολλές φορές οι ηλεκτρολόγοι είχαν το κακό συνήθειο να περνούν το καλώδιο κάτω από το σίδερο της πλάκας, ώστε να κρατιέται καλύτερα. Αυτό πιστεύω να έχει καταργηθεί σαν τεχνική από όλους πλέον. Είναι τρομερά επικίνδυνο, αν γδαρθεί ο ένας αγωγός ή και οι δυό ή τρεις, να έχουμε βραχυκύκλωμα με τον οπλισμό της οικοδομής!! Αφού ο γυμνός πλέον αγωγός θα ακουμπά στο σίδερο της πλάκας.
Από τότε που υπήρξαν τα πρώτα κιόλας περιστατικά και ακούστηκαν, σταμάτησε αυτή η τεχνική. Σήμερα, απλά καρφώνεται και για πιο σίγουρο στήριγμα, στο τέλος του καλωδίου, προς την πλευρά που θα τοποθετηθεί κάποτε το φως, βάζουμε δύο καρφάκια αντί ένα. Οπότε να μην ξηλώνεται εύκολα.
Πως τοποθετείται το πλακέ καλώδιο;
Κατ αρχάς, πάντα επιλέγουμε καλώδιο με αγωγό γείωσης. Οπότε εκεί που θα βάλουμε πολύφωτα και χρειαζόμαστε 2 επιστροφές, τοποθετούμε 4πολικό καλώδιο πλακέ. Αλλιώς, σε απλό φωτιστικό σημείο, επιλέγουμε 3πλο.
Η τοποθέτηση του πλακέ καλωδίου, είναι από τις πιο σπαστικές εργασίες στην ιστορία της Ηλεκτρολογίας!!! Όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, οι περισσότεροι τεχνικοί, ψάχνουν διάφορες λύσεις ώστε να αποφεύγουν τα γνωστά καρφάκια ΣΙΚΟ. Καρφάκια, ειδικά για το κάρφωμα αυτού του καλωδίου και μόνο! Τα οποία είναι μικρούλικα, ίσα που πιάνονται με το χέρι και απαιτούν τεράστια εξοικείωση για την τοποθέτηση!!
Ένας νέος τεχνικός, το μόνο σίγουρο, αν τον βάλουμε να τοποθετεί καλώδια πλακέ τις πρώτες μέρες που θα κάνει την δουλειά του ηλεκτρολόγου, είναι ότι θα παρατήσει το επάγγελμα και θα γίνει κάτι άλλο!! Υπερβολικό ακούγεται, αλλά όντως, το να καρφώσεις ένα καλώδιο πλακέ, απαιτεί τεράστια αίσθηση του καρφιού, του σφυριού, στο σημάδι, στην ακοή…. Ναι, όλα αυτά. Το καρφάκι αυτό, όταν στραβοκάτσι, ακούγεται! Πρέπει να ακούσεις το κριτς που κάνει, να το νοιώσεις και να μην συνεχίσεις να χτυπάς!
Στην ουσία, το κάρφωμα ενός πλακέ είναι καθαρά θέμα αντίληψης των πραγμάτων! Δεν υπάρχει σπαστικότερη δουλειά.
Θυμάμαι, ήμουν 18 χρονών και δούλεψα μέχρι που πήγα στο στρατό (για 6 μήνες) σε έναν ηλεκτρολόγο, Άγιο άνθρωπο! Πραγματικά ήταν άνθρωπος αξιαγάπητος, θαυμάσιος και καλός τεχνίτης. Εκείνη την εποχή φτιάχναμε πολυκατοικίες στο μπραχάμι (εποχή 1990). Όταν έρχονταν η ώρα των πλακέ…. Ωχ!! Φώναζε η τον Δημήτρη ή εμένα που με μάθαιναν εκείνη την εποχή. Έπεσα στα βαθιά κατ ευθείαν, με τοποθέτηση πλακέ!! Θυμάμαι, που τον πείραζε ο μάστοράς του ο Δημήτρης και μου έλεγε…. ‘’θα τον βάλω τώρα να καρφώσει πλακέ’’. Έλα που ανέβαινε στην σκάλα το αφεντικούλι μας και μεις από κάτω να γελάμε!! Στα 20 καρφιά, κατάφερνε ίσως να βάλει το ένα!!!! Τόσο χάλι. Κατέβαινε και μας άρχιζε στις φάπες. Μας έλεγε: ‘’Ε, αυτό δεν το χω, σας το έχω πει, ότι πλακέ δεν βάζω’’. Όταν ήταν επάνω στην σκάλα, προσπαθώντας να καρφώσει, μας έλεγε: ‘’μη γελάτε ρε…. Μη γελάτε, θα κατέβω κάτω’’. Από τους λίγους ανθρώπους που δεν έβριζε ποτέ στην δουλειά. Άει στο καλό και άει στην ευχή, ήταν η μεγαλύτερες κακές κουβέντες που ξεστόμιζε!!!
Καλή του ώρα όπου και να βρίσκεται ο άνθρωπος, ήταν πολύ καλός.
Το παράδειγμα σας το έφερα για να καταλάβετε πόσο ιδιαίτερο είναι το κάρφωμα ενός πλακέ!
Πάμε τώρα να δούμε λίγα τεχνικά. Πως γίνεται όλο αυτό.
Το καλώδιο έρχεται σε συσκευασία των 100 μέτρων. Ανοίγουμε εντελώς την συσκευασία και ξετυλάμε το καλώδιο από την ΈΞΩ άκρη πάντα! Αν τραβάμε την μέσα, θα κάνει πολλές στροφές και δεν θα κάθεται ευθεία, θα στραβώνει συνεχώς, θα κάνει τις λεγόμενες βυρύνες.
Μερικά tips & tricks (Τα 12 ''Ευαγγέλια του πλακέ'')
1) Δεν ισιώνουμε το καλώδιο τραβώντας το πάνω σε άλλες επιφάνειες, μπορεί να ξυθεί και να μην το προσέξουμε. Αν ξετυλίξουμε την έξω άκρη, κάθεται μια χαρά.
2) Έχουμε και ένα σακουλάκι καρφάκια στην τσέπη μας. Έχει μέσα 100. Τις πρώτες μέρες ίσως θέλετε 100 για 2 μέτρα πλακέ. Με την απόκτηση εμπειρίας, θα θέλετε 100 στα 50 μέτρα καλώδιο.
Κάποτε, για να μην τα ψάχνουμε ένα ένα, επειδή είναι πολύ μικρούλια, τα βάζαμε στο στόμα!! μπορεί και 20 καρφάκια σαν τα σποράκια στο στόμα! Αυτό όμως, αποδείχθηκε επικίνδυνο με τον καιρό, γιαίτ πολλοί είχαν καταπιεί τέτοια καρφάκια!!! Επικίνδυνο πάρα πολύ. Οπότε, αυτό με το στόμα-αποθήκη, πλέον δεν τηρείται παρά από πολύ λίγους συναδέλφους, κυρίως τους πολύ παλιούς.
3) Το κάρφωμα, παίζει από σπίτι σε σπίτι. Λόγω της ηλικίας του μπετού!! Όταν το μπετό είναι φρέσκο, το πλακέ καρφώνεται πανεύκολα. Αν το μπετό είναι παλιό, 20.... 30.....50 ετών, τότε κλαύτα Χαράλαμπε! Διότι, ως γνωστό, όσο περνούν τα χρόνια το μπετό σφίγγει. Μέχρι πο υέρχεται η ώρα να πέσει από μόνο του. Άρα σε ένα παλιό μπετό, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη υπομονή. Επίσης, αν έχει υγρασία καλή το μπετό, θα καρφωθεί εύκολα πάλι.
4) Για το κάρφωμα χρησιμοποιούμε βαρύ σφυρί και όχι το κλασικό σφυράκι, θέλει βαριοπούλα ή 1000γρμ ή 1250. Όσοι δεν το έχετε δοκιμάσει και προτιμάτε σφυράκι, κάντε μια δοκιμή και δεν θα ξαναπιάσετε σφυράκι!!
5) Αφού έχουμε τα σημάδια από τα κέντρα μας, παίρνουμε το σφυροκάλεμό μας και κοπανάμε τα γρέζια του μπετού, στα σημεία της ευθείας που θα περάσει το πλακέ καλώδιο. Αν αφήσουμε τα γρέζια, πολύ πιθανό να πληγωθεί το καλώδιο. Διότι, πολλές φορές για να κάθεται ευθεία και καλά επάνω στο μπετό, πολλοί έχουν το ελάττωμα να το χτυπάνε! Οπότε, θέμα χρόνου να πληγωθεί η μόνωση.
6) Δεν πάμε καρφί καρφί! Βάζουμε το πρώτο και μετά, όσο φτάνουμε πιο μακρυά, βάζουμε το δεύτερο καρφί, οπότε να έχουμε ένα μέτρο ή και παραπάνω ώστε να βάζουμε καρφάκια μετά με την ησυχία μας. Ενώ αν το πηγαίνουμε καρφί καρφί, τότε θα πρέπει συνεχώς να το κρατάμε. Ένα στην αρχή, και ένα μετά από αρκετή απόσταση.
Καρφώνουμε τόσο, ώστε το καλώδιο να μην κάνει κοιλιές. Αρα, μια καλή απόσταση, αν είναι καλά τεντωμένο είναι από 25 πόντους και πάνω.
7) Δεν καρφώνουμε ποτέ, τα πλακέ λοξά. Ακολουθούμε κάποιες νοητές ευθείες ή τις ευθείες από τις τάβλες που υπάρχουν στην οροφή. Μπορείτε να ρίξετε και μια στάθμη (ράμα) ή λέιζερ οι πολύ σύγχρονοι.
Στα σημεία που θέλουμε να καταλήξουνε, κατεβαίνουμε ευθεία από τις οροφές έως το σκάψιμο των σωληνώσεων και το τοποθετούμε παράλληλα με τις σωλήνες, έως το πλησιέστερο κουτί. Έτσι, έχουμε ένα πλακέ όμορφα τοποθετημένο, με ασφάλεια και σιγουριά. Έτσι επίσης, θα ξέρουμε και την ακριβή διέλευση του καλωδίου.
Δεν επιβάλει κανένας κανονισμός αν θα το πάμε λοξά ή ευθεία, απλά είναι ευκολότερο. Φανταστείτε ένα μεγάλο δωμάτιο με κεντρικό φώς, να πρέπει να πάμε λοξά (για να γλυτώσουμε 2 μέτρα καλώδιο) και να πρέπει να αφαιρέσουμε και όλα τα γρέζια του μπετού που θα συναντάμε κάθε 10 εκατοστά (αφού πάμε λοξά, είναι τίγκα στο γρέζι).
8) Το καλώδιο πλακέ δεν στρίβει όταν το τοποθετούμε. Θα κάνει συνεχώς κοιλιές και θα είναι αρκετά κακοστημένο στην οροφή. Για να στρίψουμε το πλακέ (να αλλάξουμε πορεία δηλαδή) θα το τσακίσουμε (όπως θα δείτε στο βίντεο) και ανάλογα που το στρίβουμε, χρειάζεται πάλι κάποιες λεπτομέρειες. Πχ, αν θέλουμε στροφή 90 μοίρες στην οροφή επειδή το καλώδιο θα το διπλώσουμε, άρα θα διπλασιαστεί το πάχος του, μπορεί να μην το καλύψει ο σοβάς, αφού στην οροφή μπαίνει πάντα λίγος και το καλώδιο να φαίνεται! Άρα, πρέπει στο σημείο της στροφής να σκάψουμε ελαφρώς το ταβάνι, οπότε το πλακέ να ‘’βυθιστεί’’ στο μπετό (2-3 χιλιοστά). Όταν θέλουμε να αλλάξουμε πορεία σε δοκάρι, τα πράγματα είναι πιο εύκολα, επειδή ο τοίχος θα πάρει πάνω από 2 πόντους σοβά, δεν χρειάζεται να σκαλίσουμε, αφού το καλύπτει ο σοβάς.
Επίσης, ένα πολύ ωραίο κολπάκι για να στίψει το καλώδιο, είνια να το ανοίξουμε!! Στο σημείο που θέλουμε να στρίψει, ανοίγουμε τους κλώνους όπως θα δείτε στην φώτο παρακάτω και έτσι γλυτώνουμε το τσάκισμα, όσοι δεν θέλουν να το τσακίζουν ή αν ο χώρος δεν είναι περιορισμένος...
Δείτε λοιπόν στις δύο παρακάτω φώτο και τους δύο τρόπους αλλαγής πορείας ενός καλωδίου πλακέ...
9) Όταν έχουμε δύο σημεία ή παραπάνω σε κοντινές αποστάσεις, ποτέ δεν περνάμε κολλητά το ένα πλακέ από το τερματικό σημείο του άλλου. Δηλαδή, στο σημείο που θα τοποθετηθεί φωτιστικό, δεν πρέπει να περνάμε το άλλο πλακέ από δίπλα. Θα πρέπει να κρατήσουμε μία απόσταση ασφαλείας ώστε όταν τρυπάμε για να τοποθετήσουμε το φωτιστικό, να μην τρυπήσουμε το πλακέ του άλλου!!
10) Στο τερματικό σημείο του πλακέ, καλό είναι να βάζουμε πάντα 2 καρφιά, ώστε να μην ξηλώνεται εύκολα. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε τσέρκυ ή άλλες πατέντες μεταλλικές για να στηρίζετε το πλακέ στο τερματικό του σημείο. Μπορεί να γίνει μεγαλύτερη ζημιά, αφού τραβώντας το μπορεί να πληγωθεί με αποτέλεσμα μόνιμη διαρροή ή βραχυκύκλωμα.
11) Στα σημεία που αλλάζουμε επιφάνεια, πχ από οροφή σε τοίχο, καλό είναι να λασπώνουμε μετά. Συνήθως, αυτές είναι οι γωνίες που ο σοβατζής μπορεί να το χτυπήσει με το μυστρί του ή με κάποια πήχη. Άρα, ένα μυστράκι λασπίτσα στο τέλος, όλα μαζί τα πλακέ του διαμερίσματος και είμαστε άρχοντες.
12) Δεν τσοντάρουμε (ματίζουμε, ενώνουμε, διακλαδίζουμε) ποτέ, πλακέ καλώδιο στο ταβάνι (άσχετα αν εγώ το έχω κάνει μερικές φορές σε ανακαινίσεις Lol). Κάποιες φορές που χρειάστηκε έχω τοποθετήσει κουτί διακλάδωσης στο ταβάνι!! Αυτές τις τσόντες με ταινίες και κλέμες στο ταβάνι, καλό είναι να τις αποφεύγουμε.
Υπάρχουν και τρόποι – πατέντες άλλου είδους, για στήριξη πλακέ στο ταβάνι, αλλά δεν το έχω εφαρμόσει ποτέ και μάλλον…. Δεν τις γνωρίζω! Αν υπάρχει καλή και σίγουρη και ασφαλής λύση, παρακαλώ να την πείτε ώστε να έχουμε εναλλακτική.
Υπάρχουν και λύσεις με εργαλεία σύγχρονα, καρφωτικά, τα οποία κάνουν δουλειά, απλά είναι λύσεις ακριβότερες. Δεν το έχω δοκιμάσει καθώς οικοδομές λίγες, αλλά πιστεύω σε κάποιον που ασχολείται μόνο με οικοδομές, θα του έλυνε τα χέρια. Έχουν πολύ αναλώσιμο όμως και είνια ακριβά τα αναλώσιμα. Για παράδειγμα, τα 500 στηριγματάκια κοστίζουν 160 ευρώ!!!!!!!! έναντι 10 ευρώ των απλών καρφιών. Είναι τα παρκάτω...
Τα κόλπα με γύψους και πολυουρεθάνες ούτε να τα σκέφτεστε στις οροφές, ταινίες διπλής όψης, θερμόκολες κλπ, αυτά είναι ημίμετρα για ερασιτέχνες.
Ελπίζω να σας άρεσε το άρθρο και το βίντεο και ελπίζω να βοηθήσει νέα παιδιά που προσπαθούν να ξεκινήσουν να καρφώνουν πλακέ καλώδια στις οροφές.
Και να θυμάστε…. Το κάρφωμα του πλακέ, είναι ίσως η σπαστικότερη εργασία στην Ηλεκτρολογία! Θέλει ΥΠΟΜΟΝΗ και αισθήσεις κοντά στην…. Έβδομη αίσθηση Lol…
